శ్లో
స్ఫురన్తి సీకరా యస్మా - దానన్ద స్యామ్బరే2వనౌ
సర్వేషాం జీవనం తస్మై బ్రహ్మానన్దాత్మనే నమః
(యోగ వాసిష్ఠం - వాల్మీకి కృతమ్)(వైరాగ్య-1-3)
తా
గుంటలు, చెరువులు, చెలమలు, కాలువలు వాగులు, నదులు మొదలైన
జలాశయములు మనకు కనిపిస్తున్నాయి అంటేనే - వాటికి ఆదిలోనూ,
అంతంలోనూ కూడా - ఒకే ఒక అపార ( సాగరీభూత )జలరాశి ఉండి తీరాలని మనకు తెలిసిందే గదా !
అలాగే చీమ మొదలు బ్రహ్మ వరకు గల సకల ప్రాణులన్నిటియందు కూడా -
జీవనహేతువుగా, జీవనసారంగా, జీవనలక్ష్యంగా ఉంటున్నట్టి -
నానావిధ అల్ప - అధిక - ఆనందాలన్నింటికీ మూల రాశీభూతంగా
అఖండ బ్రహ్మానంద సాగరం ఉండిఉండటంలో అసంబద్ధమైనది ఏమీ లేదుగదా !
సముద్రంలో పైకి తేలే తుంపురులు, నురగలు, తరంగాలను కోరుకునేవారికంటే -
ఆ సముద్రమంతటినీ కోరుకునే వారు మహాశయులు కారా ? అలాగే,
అల్పపరిమాణం కలిగిన, క్షణికమైన, పరాధారితమైన ప్రాపంచిక
విషయసుఖాలకంటే - ఆ నిజాత్మాధారితమైన, సర్వాధిక - అఖండ - శాశ్వత -
ఆనందామృతాన్ని శోధించి సాధించిన మన మహర్షులను మించిన విజ్ఞతములుంటారా !
వారి వారసులమైన మనందరికీ ( పురాణవాఙ్మయం అంతా మానవమాత్రులందరికోసమే )
ఎంతో వాత్సల్యంతో అందించిన విజ్ఞాన సంపదను మనం సక్రమంగా అనుభవిస్తేనే
వారికి ఎంతో సంతృప్తి ! ఆ దిశగా మనం ఒక్క అడుగు ముందుకు వేసినా,
ఋషిఋణం తీర్చుకోవటం మొదలయినట్లే గదా !